Hayatın bir acıdan ibaret olduğunu düşünmeye başladım artık. Aslında bilmediğimden değil, yorumlarımın farklı olmasından. Yorumlarım, benim sorularıma olduğu gibi başkalarının da sorularına cevap veremiyordu. O nedenledir ki acılardan ibaret olduğunu düşündüm hayatın. Mutlu zamanları olmadığından değil, hatırlananların güzel günler değil acı günler olduğundan.
Ne yaparsan yap silemezsin güzellikleriyle yaşanmışlıkların arasındaki acı günlerin. Acı şekiller çiziyor demek ki çizgi üstüne…
Kendi anımsadıklarımdan değil ama anımsamalarımızın ortak olanlarından.
Tüm hayatlarımız için değil sadece bu hayat için geçerli olduğundan.
Yazılmasından değil, kelimelerin açıklamalar için ancak çırpınabilmesinden gerçek anlatılmak istenenin.
Öyle işte…
