Konuların aklıma gelmesi sanki uykumuzun gelmesi gibi birşey sanırsam. Uyumaya çalışırsınız da yatağa girene kadardır uykunuz. Girince kaçıverir sonra da dön dur.  Benimkide aynen öyle oldu uzanmıştım ve uyumaya çalışıyordum ama birden aklıma birşeyler geldi, bunları yazmalıyım yoksa unutacağım dedim içimden ve yerimden kalkmadan laptopuma uzandım, kucağıma aldım, başladım yazmaya yani yazamamaya  aklıma gelenler uçup gitti:) Habuki ne tatlı olacaktı. Yazacaktım ve bir daha aklıma geldiğinde gülecektim sadece. Şimdi başka bir zaman yine bu laptop aniden dinlenmekte olduğu sehpanın üzerinden kalkacak, gecenin bir yarısı bacaklarımın üzerinde, battaniye tarafından sarmalanmış ve ısınmaktan mutsuz bir şekilde yazılarımı yayınlamaya uğraşacak. Benimde zaten zor gelen uykum aynı sebepten yine kaçacak… Görende beni ne sanacak, sanki 🙂 yüzüklerin efendisini yazıyorum. Hoş rahat rahat yazamıyorum ama olsun : ) Bu başlık güzel bir dahakine 2 3 diye seri yapalım 🙂

Sevgiyle…