Üzüntü…

Üzüntüler hayat?m?z?n vazgeçilmez birer parças? olmu?. Onlardan kurtulmak için ne kadar h?zl? ko?arsak ko?al?m kaçam?yoruz. Kemik görmü? aç köpekler gibi pe?imizden ko?uyorlar. ?nsan?z tabiki nefesimiz kesiliyor ve ?s?r?yorlar paçam?zdan yada nerden yakalarlarsa i?te.

Sebepleri çe?itli olabiliyor. Bunlar? ne ben aç?klayabilirim nede ba?kas?. Herkesin üzüntüye yakalanmas? ba?ka ba?ka…

Her ne kadar hayata negatif bakan bir insan olsamda hayat?n mutluluklar? da var. ( Ho? hiç te negatif bir adam de?ildim ama ya?ad?klar?m beni biraz zorlad? 🙂  ) Ac?lar bizim pe?imizden ko?arken, mutlulu?un pe?inden ko?an da biz oluyoruz. Ama biz ne kadar aç olursak olal?m nefesimiz yetemeyebiliyor. Yakalayamayabiliyoruz. Siyasi slogan gibi olacak ama durmak yok yola devam. Aramaya devam elimizdekilerle mutlu olmaya çal??maya devam.

Hep mutluluklar? yakalaman?z, bazen fark?nda olmadan ac?lar?n ve ?s?r?lm??l?klar?n, kocaman gülümsemeniz dile?iyle…

Yüre?imdekilerden, ne eksik ne de fazla, ne de farkl?la?t?r?lm??…

Berkant…

Bir Cevap Yazın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.