Cuma günü İstanbul trafiği ile biraz uğraştıktan sonra, işlerimi olabildiği kadar toparlayıp Ankara’ya doğru yola çıktık. Özlemişim evimi, geldim attım eşyalarımı içeri dinlenmeden bilgisayarımın başına geçtim.

Ankara yolculuğu biraz süratli geçti, yol zaman zaman bozuldu ancak Allah’a şükür güzel bir yolculuktu. Yolda yediğimiz yemek ve ilgileri de güzeldi arkadaşların.

Ekip arkadaşlarımı evlerine bırakmaya çalıştım ancak bir dönüşü kaçırınca bir abimizi bırakamadık umarım bir yanlış anlaşma olmadı.

Biraz yorgunluk biraz kafa karışıklığı biraz biraz… tonla şey aklımda yine…Bir de bu kötü ifadeler.

Dinlenme vakti geldi…