Güzel bir kompozisyon yazm?? Münevver Karde?imiz. Bende kendi çap?mda destek olmak istedim.
S?YAH
Siyah, sonsuzluk, bitmek bilmeyen bir bo?luk. Ne al? bilirsiniz, ne pembeyi. Kara bir bo?lukta ba?layan hayat, bu sonsuzlukta bitecektir sanki.
Ya?amak her saniye ölmek gibidir. Bu zifiri karanl?kta kaderin elinden tutup savrulup gitmektir. Hani kuma iki kelime yazars?n?z ya onu denizin ac?mas?z dalgalar? yok eder. ??te öyle bir duygu…
Karanl?kta yaln?zl?k; tek a?açl? bahçe gibidir kimi zaman, kimi zaman da kemik gibi ne yan?n?za dönseniz batar.
Kör olmak bir engel midir ya?amak için? Hayat? bir daire kabul edip onun etraf?nda dönüp durmak m?d?r; yoksa hiç yol katetmeden yerinde saymak m??
Marifet sahip olduklar?m?zda de?il, sahip olduklar?m?z? ne kadar?n? kullanabildi?imizde. Herkesin dünyay? gören bir çift gözü var. Ama kaç?m?z o gözlerin hakk?n? verebilmekte? Gözü olup da burnunun ucunu göremeyenlere ne demeli? Duyup da etraf?nda olup bitenlere duyars?z kalanlara ne buyrulur?
Fiziksel engel, sosyal engeli olu?turmamal?. Önemli olan zoru ba?armakt?r. A??k Veysel de görmüyordu; ama büyük bir halk ozan? olmu?tu. Edison i?itme, Shakspeare bedensel, Churchill konu?ma engelliydi. Peki engeli olmay?p da bu dünyaya bir eser b?rakmam?? olanlar, onlar?n mazereti neydi?
Engelsiz olmak da bir engel olu?turabilir. Hayat size göz, kulak, el, ayak vermi?se hayattan da bir beklentiniz kalmam??t?r. A?man?z gereken bir engel yoktur. Belki de tek engel sizsinizdir. Sizin her ?eyiniz vard?r; fakat hayalleriniz, umutlar?n?z, beklentileriniz ya da bunlar? gerçekle?tirebilecek cesaretiniz yoktur.
Engeli olan?n hiçbir ?eyi yoktur görünürde, engelini a?maktan ba?ka. Hayat alt?n bir tepsi içinde sunulmaz herkese. Baz?lar? bir- s?f?r yenik ba?lar hayata. Ama maç doksan dakikad?r ve kimin galip gelece?ini kestiremezsiniz. Hayat? geli?igüzel ya?amamakta, ona tat katmakta, lezzet vermekte bütün mesele. Herkes yemek yapar; ama ayn? lezzette de?il, herkes ya?ar; ama ayn? güzellikte de?il. Hayata as?l anlam katan insan?n kendisi de?il midir?
?stemek, bunun için de çaba göstermek gerek. Çünkü emeksiz yemek olmaz. Armut pi?ip de a?z?n?za dü?mez. Sosyal ya?am içinde bir birey olarak “ben de var?m” demek istiyorsak ?ikayet etmeyi bir kenara b?rak?p barda??n dolu taraf?n? görmeliyiz. Kendimizle bar???p engelleri a?may? seçmeliyiz. Kula?? duymay?p da beste yapmak ne kadar ?a??rt?c?d?r. Gözü görmedi?i halde kitap yazmak…
Uzun ince bu yolda gece gündüz yürümek… Yedi rengi, gökyüzünü, yeni açm?? bir gül goncas?n? sevmek…Hayata burun k?v?rmamak, verdikleriyle yetinmeyi bilmek, vermedikleri için hesap sormamak… Pay?na dü?eni ya?amak…
Bazen sokakta yürürken bir insan görürüz. Dönüp dönüp tekrar tekrar bakar?z. Onu di?erlerinden bir fark? vard?r. Ac?r?z, üzülürüz onun için. Belki de ?ükrederiz halimize. Engelli bir vatanda?t?r o. Evine kapan?p kalmak yerine o bak??lara kafa tutmay? seçmi?tir. Bir medeni cesaret sergilemekte ve ona destek olunmas?n? beklemektedir. Destek kelime anlam?yla dayanak olmak. Görmüyorsa elinden tutmak, dü?mü?se kald?rmak gerek. Onlar? anlamaya çal??mak, ilgi göstermek belki de en büyük destek olacakt?r. Her insan önce insan oldu?u için de?erlidir.
Bugün engeliniz yok ; ama yar?n olmayaca??n?n da bir garantisi yok. Bu bilinçle manevi deste?in verilmesi insan olman?n gere?idir. Önemli olan duygu engelli olmamakt?r.
Kim k?skan?rsa kördür, kim nefret ederse sa??rd?r, kim k?zarsa topald?r. Yaln?zca kim severse onun her ?eyi tamd?r.
MÜNEVVER ÖZGÜ
A9/B 105
2007-2008 E??T?M- Ö?RET?M YILI Y-G21 ENGELL?LER ÇALI?MA GRUBU TARAFINDAN DÜZENLENEN”F?Z?KSEL ENGEL SOSYAL ENGEL? OLU?TURUR MU? BEN ENGELLER? A?MAYI SEÇT?M. SEN NASIL DESTEK OLAB?L?RS?N?” KONULU KOMPOZ?SYON YARI?MASINDA ?ZM?R ?L B?R?NC?S? OLAN ESERD?R.
